تاریخچه‌ی روغن ذرت

روغن ذرت روغنی است که از جوانه ذرت استخراج می شود و برای مصارف مختلف در آشپزی به خصوص سرخ کردن شناخته میشود. روغن ذرت در دهه های گذشته به شدت مورد استفاده افراد مختلف در سراسر دنیا قرار گرفت. علت این محبوبیت نیز نقطه دود بالای آن و اینکه روغن ذرت طعم ملایم تری نسبت به سایر روغن های گیاهی دارد است.

اولین روغن ذرت تجاری برای مقاصد پخت و پز در سال های 1898 و 1899 توسط ماشین آلات اختراع شده توسط تئودور هادنات و بنجامین هادنات استخراج شد و پس از چندین سال تولید و مصرف آن به سرعت فراگیر شد.

از دیگر علت های فراگیر شدن تولید روغن ذرت این بود که یکی از منابع تولید بیودیزل است. بیودیزل به عنوان نوعی از سوخت تجدید پذیر و تجزیه پذیر غیر سمی شناخته شده که جایگزینی برای دیزل نفتی است. بیودیزل معمولاً از دانه های سویا تهیه می شود، اما با بهبود فناوری پالایش روغن ذرت، این سوخت به منبع بزرگتری دست یافت که میتواند تولید آن را در مقیاس بزرگتری پوشش دهد. سایر مصارف صنعتی روغن ذرت عبارتند از نقش در تولید صابون، رنگ، ضد زنگ سطوح فلزی، جوهر، نقش در آماده سازی های دارویی و … که در دهه های گذشته اهمیت آن کشف و تا امروز نیز مورد استفاده قرار میگیرند.

در دهه های گذشته چندین شرکت تجاری به تولید روغن ذرت برای مصارف خوراکی پرداختند. یکی از موفق‌ترین این شرکت‌ها، شرکت ایفکاسیا پارس، تنها دارنده حق امتیاز تولید روغن ذرت گلدن مایز در ایران است که بیش از 30 سال به تولید و توزیع این روغن پرداخته است. گلدن مایز با تمام توان در طی این سالها کوشیده تا روغن ذرتی با بالاترین استانداردها و هم سطح با کیفیت جهانی به مصرف کنندگان ایرانی ارائه دهد.

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.