گشنیز یک گیاه سبز روشن است که معمولا در غذاهای سراسر جهان استفاده می شود. گشنیز علاوه بر طعم کمی مرکباتی و فلفلی آن، به دلیل مزایای بالقوه سلامتی آن به غذاها اضافه می شود. چراکه حاوی مواد مغذی ضروری مانند ویتامین های A، K و C و آنتی اکسیدان های مفید برای قلب است. اگرچه تحقیقات در مورد گشنیز محدود است، با این حال برخی شواهد حاکی از چند مزیت بالقوه آن برای سلامتی است.

منبع خوبی از مواد مغذی

گشنیز علاوه بر رنگ و طعم، مواد مغذی را به بشقاب شما اضافه می کند. یک چهارم فنجان برگ گشنیز خام 16 درصد از ارزش توصیه شده روزانه ویتامین K را تامین می کند. گشنیز همچنین به ترتیب 5 و 2 درصد از مقادیر توصیه شده روزانه ویتامین A و C را ارائه می دهد. این ویتامین ها برای عملکرد سیستم ایمنی ضروری هستند.

حاوی آنتی اکسیدان

گشنیز علاوه بر ارزش ویتامینی خود، ترکیبات مهمی به نام آنتی اکسیدان را نیز ارائه می دهد . آنتی اکسیدان ها موادی هستند که ممکن است از انواع خاصی از آسیب سلولی جلوگیری کرده یا آن را به تاخیر بیندازند.

ممکن است به سلامت قلب کمک کند

این گیاه ممکن است فوایدی برای سلامت قلب داشته باشد. گشنیز ممکن است فشار خون و ریتم قلب را به دلیل محتوای آنتی اکسیدانی بالای گشنیز تنظیم کند.

چگونه گشنیز بخوریم

اگر به دنبال افزایش مصرف آنتی اکسیدان ها و ویتامین ها هستید، تزیین ظروف با گشنیز خام برای شما مناسب است. آن را در سالاد، در بشقاب سیب زمینی سرخ شده، در کنار سوپ، ماهی و غیره استفاده کنید.

حتی اگر طرفدار گشنیز خام نیستید، رسپی های زیادی از غذاهایی که داخل آنها از گشنیز استفاده شده وجود دارد که میتوانید پیدا کنید.